Sobra

hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman, yung tama, yung rasyunal, yung makakatulong sa paghubog ng isang malusog na pagkatao. pero mas pinili kong magkulang sa pamamagitan ng pagiging sobra. sobra na kitang iniisip, sobra na kitang pinag-aaksayahan ng lugar at oras sa puso at isipan ko, sobra na ang oras na ginugugol ko sa pagbulong sa buwan na sana ay ibulong niya sayo ang aking pangalan, sobrang dami ng entries sa blog na 'to ang tungkol sayo, sobrang dalas ko ng nababanggit kung kanino na lang ang sobrang intimate na nangyari sa ating dalawa, sobrang dalas at sobrang tagal ang ginagawa kong pagtitig sa iyong larawan habang nakaakbay ka sa kanya kahit sobra na akong nasasaktan.

alam ko naman ang dapat kong gawin, ayoko lang gawin, hindi pa ako handang bitiwan ka.