Tanaw

hangga't maari pinipilit kong one-word lang maging title ng blog entries ko. ewan ko, basta lang. ok din palang mag-set ng sariling mong rule at gawin ang lahat wag lang itong mabali, kahit minsan.

shet, na-miss ko palang mag-blog. pangatlong entry ko na ito for today.

actually, dapat balik-tanaw ang title ng blog ko. pero nga im sticking with my own self-imposed rule. hehe... basta.

ayun, nag balik-tanaw pala ako sa mga old posts ko, grabe, halos lahat pala tungkol sa kanya, kay Talulot, na labis labis kong minahal at minamahal.

natatawa ako, hindi makapaniwala, sa dami ng mga naganap simula nung maging pantasya ko pa lang siya at subject ng aking makamundong imahinasyon (hehe, adik) hanggang sa ngayon na halos nasaulo na ata namin ang kasulok-sulukan ng aming katawan. maraming beses na kaming nag-sex simula noon, dalawang beses na rin akong umasa na mabubuntis nya ako, pero sa kung ano mang maramot at malupit na dahilan, hindi ko alam. bwisit nga eh.

pero ngayon, nagiging maramot na naman ang pagkakataon. hindi ko alam, unti unti siyang nawawala, unti-unti siyang pinagdadamot sa akin, nahihirapan ako na hulihin siya, nahihirapan akong makipagkumpetensya para sa kanya, nahihirapan akong angkinin siya ng buong-buo, nahihirapan ako na isiksik ang aming mga ala-ala sa kanyang gunita. gusto kong hanapin nya ako, kailanganin, at wag akong pakawalan. dahil more than willing ako. para sa ngayon, para sa aming dalawa.

ngayon lang ako sobra-sobrang nagkaloob ng ganito.