okay. magiging indulgent na naman ako to the point of becoming profoundly pathetic, hopeless and desperate again. anong gusto mong gawin ko, charmed talaga ako! shet ka talaga. sana nung nagkakilala tayo nagsaklob ka na lang ng bayong para hindi ko na lang nasilayan ang nakatutunaw mong ngiti na mas malamig at mas nakakalunod kesa sa Arctic Sea. ang babaw ko talaga, superficial talaga ako minsan. pero di ba mas efficient magpenetrate ang isang liquid when it hits the surface first, then it trickles down till it dissolves the entire thing rendering its wholeness completely indistinguishable from its original form. shet ganun ka sakin!
wala akong masabing may sensible o kabuluhan sa nararamdaman ko kasi wala naman syang sense to begin with. hindi rin kailangang ng dibdibang review of emotions or pagra-rationalize kasi irrational namang talaga magkagusto ako sayo at naisin ka kahit sa ilang naglalagablab na sandali dahil okay, now i can say it all out, may-asawa kang tao. at magiging desperadang kabit ako pag nagkataon, which is hindi ko pinangarap na maging sa buong buhay ko. pero anong gagawin ko, e charmed nga ako e. kung may problema ka dun, wala na akong magagawa.
sa ngayon, enjoy ko lang muna ang pantasya kahit hanggang sa boundary lang ng malambot kong kama.
No comments:
Post a Comment